Ruimtelijkheid en licht
De kerk van Wright. De Unity Temple is eigenlijk eenvoudig ontstaan. In principe zijn twee betonblokken verbonden door een entreefoyer. Het grootste blok is de kerk zelf en in de kleine werden de taken van de gemeente uitgevoerd. De ruimtelijke sensatie ontstaat in het interieur, waar vier grote buitenpijlers naar binnen dringen. Deze dragen ook de vierkante bovenlichten doorbroken dakplaat. De buitenmuren lopen zonder sparing geheel door tot de eerste verdieping. Dit is ter afscherming van het verkeerslawaai voor de altaarruimte. Onder het plafond zijn er geen muren geplaatst, maar glas-in-lood ramen die tot de daklichten reiken. Hierdoor ontstaat het effect dat als je binnen staat er geen nadrukkelijke begrenzing van de ruimte is. Het licht komt van alle kanten binnen stromen.
No comments:
Post a Comment